มนุษย์เราตอนอารมณ์ดี จิตใจปลอดโปร่งใช้สมองพิจารณาได้อย่างชาญฉลาด ตอนอารมณ์เสีย โกรธ เศร้า รู้สึกผิด สมองส่วนคิดวิเคราะห์จะถูกปิดกั้น ทำให้ตัดสินใจพลาด พูดจา กิริยา กระทำการไม่สมควรจนเกิดความเสียหายตามมา มนุษย์ถูกแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่เป็นนายอารมณ์ และ กลุ่มที่เป็นทาสอารมณ์ กลุ่มที่เป็น “ทาสอารมณ์” นั้นเวลารักก็รักอย่างตาบอด ให้จนเกินขอบเขตและเจ็บปวดสาหัสเมื่อการให้นั้นไม่ได้รับการตอบแทนดังคาดหวัง เวลาโกรธ เวลาผิดหวัง ก็ พาลจนเสียหาย กลุ่มที่เป็น “นายอารมณ์” นั้น เวลารัก เวลาชัง เวลาโกรธ เวลารู้สึกผิด เขาจะยอมรับ และก้าวข้ามกลับไปโฟกัสเป้าหมาย และลุยต่อไปข้างหน้าโดยไม่พาลกับเรื่องอื่น คนอื่น จนเสียงาน เสียมิตรภาพ เสียเงินกับเรื่องที่ผ่านไปแล้ว